Kontrola dostępu to układ polegający na zainstalowaniu pewnych urządzeń lub oprogramowania oraz urzeczywistnianiu procedur organizacyjnych, mających na celu rozpoznanie podmiotu. Kontrola dostępu znajduje zastosowanie przede wszystkim pośród wielkich korporacji, których pracownicy pracują w biurowcach i kampusach. Często systemy te stosuje się do zabezpieczenia ppojedynczych pomieszczeń, takich jak magazyny czy serwerownie. O wzięciu tej metody uwierzytelniania świadczy fakt wprowadzenia jej na działaniach masowych, wyciągach narciarskich, a także na płatnych parkingach. Kontrola dostępu jest to najlepsze rozwiązanie, przy każdych drzwiach zainstalowany jest czytnik – kontroler który został zaprogramowany do obsługi wprowadzonych kart, czytnik – kontroler nie jest połączony żadną siecią z innymi czytnikami w gmachu ale działa samodzielnie.
Autor: Andrew Magill
Źródło: http://www.flickr.com
Każda operacja wprowadzenia lub usunięcia karty do pamięci kontrolera kontroli dostępu wymaga wizyty serwisanta lub istoty będącej administratorem systemu, jeśli w obiekcie jest dużo przejść objętych kontrolą dostępności przewody zobacz (
opinie na nasz temat) występuje ciągła wymiana ludzi uprawnionych takie rozwiązanie jest uciążliwe i nie opłacalne. Systemy autonomiczne nie dają możliwości również ciągłego monitorowania przejść i np. informowania ile osób i jakie osoby są w budynku lub wybranej strefie niezwykle często kontrolery autonomiczne nie rejestrują w pamięci zastosowania karty zbliżeniowej więc nie da się odtworzyć z pamięci kto wchodził do wybranych lokali. U niektórych z propozycji jest możliwe ustawienie harmonogramów czasowych dostępności dla każdej z kart ludzi upełnomocnionych (np. blokada wejścia w dni wolne). Kontrola dostępu autonomicznego zasilana jest z zasilacza sieciowego przewodom zobacz (
kliknij hiperłącze) akumulatora. Więcej na ten temat:
Instalowane są także kontrolery wbudowane w mechanizm klamki (spotykane często w systemach hotelowych). Niewątpliwą zaletą systemów autonomicznych (i jedyną) jest fakt, że nie potrzebują zrobienia instalacji przewodzącej pomiędzy kontrolerami kontroli dostępu a centralą. Kontrola dostępu robiona jako układ autonomiczny może być traktowana jako elektroniczna wersja typowego klucza mechanicznego. Wszystkie metody identyfikowania potrzebują stosownych urządzeń wejściowych (skaner, klawiatura) oraz wykonawczych (rygle, zamki elektroniczne). Dobrym rozwiązaniem jest podłączenie wszystkich elementów systemu w sieć, tworząc oparty na informatyce układ zabezpieczeń.
Karty zbliżeniowe czyli odmiennie karty bezdotykowe to plastikowe karty elektroniczne przypominające wyglądem kartę płatniczą, z wbudowanym niewielkim mikroprocesorem, pamięcią i anteną. Odczyt danych z karty jest bezprzewodowo przez indukcję elektromagnetyczną bez konieczności wsuwania karty do czytnika. Cewka czytnika pobudza cewkę karty, co zasila układ elektroniczny karty.
Układ ten stosownie moduluje sygnał wysyłany przez cewkę karty, który jest pobierany przez czytnik i prawidłowo odczytywany. Standardowe karty funkcjonują na odległość od kilku do kilkunastu centymetrów. Są karty z własnym zasilaniem, co zezwala na zwiększenie zasięgu do kilku metrów.
Zobacz również: